Achtergrond
Sinds 1 augustus 2020 zijn gemeenten verplicht om 960 uur voorschoolse educatie aan te bieden aan peuters die een extra steuntje kunnen gebruiken. Bijvoorbeeld vanwege armoedeproblematiek, anderstaligheid of laaggeletterdheid. Om de kwaliteit van de voorschoolse educatie naar een hoger niveau te tillen, geldt per 1 januari 2022 bovendien een urennorm voor de inzet van een pedagogisch beleidsmedewerker op hbo-denk en werkniveau. Met deze twee maatregelen is een investering gemoeid in het gemeentelijk onderwijsachterstandenbeleid (GOAB) van 170 miljoen euro extra. Om zo de overgang naar de basisschool te versoepelen, vooral voor kinderen uit minder bevoorrechte thuissituaties.
Aanpak
Lukt het gemeenten om een aanbod van 960 uur voorschoolse educatie te realiseren voor de doelgroep? In hoeverre slagen gemeenten erin een pedagogisch beleidsmedewerker in te zetten binnen de voorschoolse educatie? En hoe is de besteding van de middelen binnen het GOAB? Om dit in beeld te brengen, voerde een consortium van Cebeon met Sardes en Oberon tussen 2019 en2023 de ‘Monitor Implementatie en besteding gemeentelijk onderwijsachterstandenbeleid’ uit. Een opdracht van het Nationaal Regieorgaan Onderzoek (NRO) en het ministerie van OCW. Cebeon nam het voortouw in het onderzoek naar gemeentelijke uitgaven, waarbij in drie jaar tijd de bestedingen van meer dan 50 gemeenten zijn geanalyseerd.
Resultaat
Grotere gemeenten en gemeenten die kampen met meer achterstandsproblematiek geven het meeste uit. Vooral aan voorschoolse educatie, maar ook aan scholen en andere partners. Hoe dat wordt bekostigd, verschilt. Gemeenten uit de G4 zetten bijvoorbeeld meer eigen middelen in. Kleinere gemeenten en gemeenten met minder achterstandsproblematiek daarentegen zetten de beschikbare middelen van het Rijk nog niet altijd volledig in. De rapportage en samenvattende infographic, inclusief vijf praktijkvoorbeelden, zijn gepresenteerd aan de Tweede Kamer, als fundament voor toekomstig beleid.
