De implementatie van de Europese Telecomcode (artikel 57) brengt met zich mee dat gemeenten moeten instemmen met redelijke verzoeken van telecomaanbieders tot medegebruik van hun publieke infrastructuur voor de plaatsing van kleine antennes (small cells).

Dit biedt telecomaanbieders de mogelijkheid om verder te investeren in de uitrol en opwaardering van hun vaste en mobiele netwerk (glasvezel en 5G). Kleine antennes zijn draadloze toegangspunten met een klein bereik die zorgen voor een betere dekking en hogere capaciteit in bijvoorbeeld een winkelcentrum of uitgaansgebied.

Maar wanneer is een verzoek nu precies redelijk? Welke extra werkzaamheden en kosten komen er op gemeenten af? En welke kosten kunnen worden verhaald op telecomproviders? Het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK) heeft Cebeon en Regioplan gevraagd om door middel van een impactanalyse antwoorden op deze vragen te geven.

Dit onderzoek is uitgevoerd in het kader van artikel 2 van de Financiële-verhoudingswet (1997). Dit artikel bepaalt – kort gezegd – dat als beleidsvoornemens van het Rijk leiden tot wijzigingen in de taken en activiteiten van gemeenten de financiële gevolgen hiervan in kaart dienen te worden gebracht.