In dit advies heeft de RSF geadviseerd over ‘de toekomst van de financiële verhouding’. In dit advies zijn negen spelregels geformuleerd over de financiële verhouding tussen stad en stadsdelen.

1. De belangrijkste aanpassing is het normeren van de gehele stad en het onderbrengen van deze normen in één financieel stelsel. Het institutionaliseren van die normering van samenhangende takenpakketten (clusters) maakt een efficiëntere beheersing van de stedelijke begroting mogelijk en leidt tot kostenbesparingen.
2. Jaarlijkse politiek bestuurlijke besluitvorming over de invulling van het positieve resp. negatieve saldo van inkomsten en uitgaven voor de stad als geheel. Bij de voeding wordt rekening gehouden met de relevante inkomstenstromen, waaronder de algemene uitkering, de parkeerinkomsten en brede specifieke uitkeringen, en ook het weerstandsvermogen (reserves en voorzieningen).
3. Bij nieuwe taken (decentralisaties!) dient te worden beoordeeld of deze het meest optimaal centraal  niveau (‘regionaal horizontaal geïntegreerde taken’) of op decentraal niveau (de ‘lokaal horizontaal geïntegreerde taken’)  kunnen worden georganiseerd.
4. De verworvenheden van het financieel stelsel en verdere verbeteringen zijn ook bij een andere invulling van de bestuurlijke kop van de stadsdelen te bereiken.
5. De verworvenheden van het financieel stelsel kunnen in een meer centraal gestuurde financiële huishouding worden ondergebracht:
6. Met het financiële stelsel voor de gehele stad beschikt de gemeente over een belangrijk toekomstbestendig structureel framework voor het bereiken van efficiency en kostenbeheersing.
7. Er zijn verschillende – aan het financiële stelsel gekoppelde – instrumenten die zowel bijdragen aan een sterke verbetering van de samenhang en sturing in de allocatie van (financiële) middelen als aan de beheersing van de uitgaven en de financiële risico’s.
8. Financieel toezicht is het sluitstuk van een complex van financiële beheersingsmaatregelen binnen het financiële stelsel.
9. Verordening is kaderstellend.